می روم بی کوله بار ،با دستهایی خالی ،اما با قلبی پر از اشتیاق

حس وحالم شبیه مسافرها نیست ،مسافر غم دارد لحظه ی رفتن ،ومقصدش غربت است

اما من نه غم دارم نه مقصدم بوی غربت میدهد!!!

  شده ام مثل مریضی که پس ز قطع امید                    در پی معجزه ای راهی مشهد شده است

پ.ن:ان شاالله فردا عازم مشهد هستم لایق باشم حتما دعاگوی شما هستم ..

التماس دعای فرج